lunes, 16 de noviembre de 2015

Entrevista a Darío



1- Éste e o tercer ano na entidade, o primeiro unha tempada desastrosa,segundo ascenso e liga gañada e no actual disputando a liga da costa. ¿ Cómo valoras ésta etapa no clube?

R- O primeiro ano foi complicado xa que apenas xoguei pola lesión de rodilla, tendinitis rotuliana, levaba dous anos con esa lesión. 
O segundo ano, gracias a axuda do club, poiden mirar ben a rodilla e me curaron...logo a liga leveina en "plena forma".
Este ano na liga da costa a levamos con ganas e ilusión sabendo que o club levaba moito loitando por estar ahí. Sabemos que non vai ser fácil pero traballamos e nos esforzamos para facer o mellor posible.

2- A principios da tempada tiñas ofertas de equipos de maior prestixio e de ligas superiores. ¿Por qué a decisión de seguir?

R-  Sendo sincero, houbo un momento no que pensei en probar e ir os entrenamientos, simplemente pola experiencia... Logo penseino e sabía que non era meu sitio xa que en esas categorías son moito máis exixentes e non me podo permitir deixar o traballo para ir a entrenar ou a xogar.
Sin olvidar tamén o gusto que da salir de entrenar ou xogar co Cerqueda e ir co equipo tomar algo, organizar cenas e salir cos compañeiros. Eso son cousas que aquí na costa pasan en moi poucos equipos.

3-Na gala de QPC de deportes estabas nominado a mellor interior ¿Cómo viviches ese momento?

R- Non vou a negar o evidente. A todo o mundo lle gusta que o "valoren" aínda sabendo o que había... Tampouco me vou a quitar os méritos xa que non todos os días está alguien de terceira autonómica en esa situación. Pero bueno, o mérito era de todo o equipo non solo meu.

4-Tamen a campaña pasada xogaches na selección da costa norte donde foches protagonista na victoria sobre o sur e despois un amigable contra o Deportivo xuvenil. ¿Esos partidos son especiais?

R- Ese tipo de partidos gusta xogalos xa que sabes que sempre hai xente que te vexa.
Sabía que estaba en boa forma, estaba en un bo momento e cando me chamaron non dudei en decir que iba... Pero tanto como especial...un partido especial foi o día do ascenso.


5- Volvendo a actualidade ¿ Cómo estás vendo o inicio de liga?

R- Todos os comezos en algo son complicados, pero en general véxonos ben.
En todos os partidos sacamos algo positivo, e en todos tuvemos a posibilidad de puntuar.
En todos intentamos mellorar para o seguinte facelo mellor.
Nada é fácil, pero seguro daremos algunha que outra sorpresa.

6- Este ano non estás acertado cara o gol de momento ¿Qué pasa?

R- Fai dous anos marqui 4 goles e o ano pasado 23...
Todo delantero ten a súa época, este ano non me sinto ben pero seguro que iremos mellorando en todo.


7- Do que vai de liga ¿ Qué nota te pondrías?

R- Poñeríame un NM ( Necesita Mellorar) 
Teño moito que espabilar, pero o traballo non vai faltar para logralo.

8- ¿ Cal crees que son as armas do Cerqueda para intentar a salvación?

R- O noso fuerte é a defensa, unha defensa sin complicacións, contundente, a partir de ahí as cousas xa se van vendo. 
Temos un medio campo moi bo o cal nas salidas de balón podemos crear peligro, pero o máis importante é a defensa, se non encaixamos goles a salvación está un paso máis cerca.

9-Éste ano o mister proboute varias veces de carrilero ¿ Cómo te adaptas a esa posición?

R- Hai que adaptarse a o que mande o míster. 
O problema é que eu por ahora non estou ben, hai partidos que son capaz de subir e baixar cantas veces queira, pero se estou mal e estou de carrilero non estou agusto, está claro.
Traballo, necesito poñerme ben para adaptarme a todo o que o míster me pida.

10-Para terminar e cómo curiosidade xogas co número 2 a espalda, non e o corriente para un dianteiro ¿ A qué se debe?

R- Sí, eso de xogar co 2 é curioso.
O ano pasado levaba un par de partidos con unha pequena sequía e o míster me dixo que me poñía o 2 que iba a marcar dous goles...marquei un hattrick e desde esa xoguei seguido co 2.
O máis curioso é que o 2 é o meu número preferido desde pequeno, se houbese o 22 xogaría máis encantado aínda... Jajajaja

martes, 3 de noviembre de 2015

Entrevista a Diego Dourado



- ¿ Qué tal a volta a U.D. Cerqueda?

D.D.-  Moi ben. Tanto a nivel persoal como deportivo.


- ¿Ves moitos cambios no clube dende a tua etapa anterior?

D.D.- Si. Vexo un clube máis serio e comprometido no tocante ó institucional; e a nivel deportivo totalmente renovado, con xogadores de máis calidade.


-¿Tras a tua marcha en que equipos militaches?

D.D.- San Lorenzo, Sporting Cambre, Ponteceso e Calasanz.


- Contra dous de eles como San Lorenzo e Ponteceso xa xogaches este ano ¿Qué tal a sensación?

D.D.- Boa, porque son dous equipos moi competitivos este ano, sen embargo son clubes totalmente diferentes dende a miña etapa.


- Volvamos o teu regreso,o fichar tiñas dous rivais na portería,e nunha semana quedaches so ¿Que pasou?

D.D.- Por matizar a túa pregunta, dous rivais non, dous compañeiros. Non sei os motivos da súa marcha porque a min non mos explicaron. Pola miña parte non tiven ningún problema con eles no seu día, tampouco o teño a día de hoxe.


-¿ Cal crees que é a tua virtude na portería?

D.D.- Creo que teño dúas que destacan, os balón aéreos e falarlle aos compañeiros no campo.






- ¿Tes algún referente na actualidade?

D.D.- Non.


- ¿ Qué nota te pos no que vai de competición?

D.D.- Eu penso que aprobo.


- No partido que vos enfrontaba o Ameixenda viviches un momento moi duro con un gran susto que deu un rival ¿Como viviches eso?

D.D.-  Nun primeiro momento actuas con normalidade, non eres realmente consciente do que sucede ata unhas horas máis tarde, recordo esa misma noite sorprendendome do acontecido.


-¿ Ves capacitado o plantel para manter a categoría?

D.D. - Sí. Vexo ó equipo moi asentado a pesar do ascenso de categoría e coa suficiente madurez e calidade para mantela.


sábado, 3 de enero de 2015

El Niño , el héroe, el regreso, Fernando Torres.


                                           El  Niño

Fernando Torres debuta con el Atlético de Madrid en segunda división el 27 de mayo de 2001, con tan solo 17 años.

 Un equipo recién descendido,sin alma ni juego , solo con una afición que les recordaba que eran de primera , sufrió , padeció  y lo pagó al quedar en cuarta posición  y solo brilló  en los últimos partidos un joven de la cantera , que se llamaba  Fernando Torres que en sus 4 partidos y 1 gol , volvió a ilusionar a los aficionados.

En el segundo año Luis Aragonés , dio los galones a el niño Torres, que ya con 18 años , consiguió su primer titulo, el campeonato de segunda división y con ello el ansiado ascenso a primera división , jugó 36 partidos y anoto  7 goles.

En primera división disputo 5 temporadas , marcando en todas ellas mas de 13 goles. Pero por desgracia  no pudo celebrar ningún titulo con su club y toco decir un  "Hasta  luego " abandonado su casa después de 7 temporadas y 91 goles marcados.


                                        EL   HÉROE 





Su llegada a Liverpool  fue triunfal , logrando 33 goles, su mejor racha goleadora en un año , un equipo que jugaba para él y le daba toda la confianza que necesitaba, pero en su club no llegaban los triunfos que el buscaba , pero fue en 2008 que su trabajo fue recompensado con la primera Eurocopa  y su gol pasaba a la historia de España.

En 2010 se lograba  el campeonato del mundo , ese Mundial no fue en su mejor momento físico pero disputó  todos los partidos de Sudáfrica.

Cerraba un fichaje millonario por el Chelsea , donde jugó 4 temporadas marcando 42 goles y levantando 3 trofeos , FA Cup , Champions y Uefa .

Entre medio de levantar trofeos  con el Chelsea , volvía  hacer historia logrando el triplete con España , Eurocopa ,Mundial y Eurocopa. Logrando en esta última la bota de oro del campeonato

                                         EL  REGRESO




Este verano empezaba a sonar la vuelta de Torres , pero la nueva ley de economía de los clubs lo veía inviable y mientras el Atlético hacía otros fichajes el viajaba a la ciudad  de la moda a Milan para probar suerte en otra liga.  Disputó 10 partidos dejando solo 1 gol en Italia , triste sin confianza en esa casa lejana  que por suerte el Cholo Simeone , su antiguo compañero , repatria  a su verdadera casa, esperando que la felicidad vuelva a darle los goles que la tristeza le robo.


                                FERNANDO  TORRES





Balón de bronce en 2008  , por detras de Cristiano y Messi

Bota de plata  y de oro en copa confederaciones en  2009 y 2013 respectivamente 

Bota de oro en en la Eurocopa de 2012

LLeva 548 partidos jugados con 215 goles con sus clubs

110 partidos con la selección de España  y 38 goles anotados

 Único jugador en marcar en dos finales de Eurocopa
 Único jugado en conseguir bota de oro en Eurocopa y  Confederaciones